Oral Lesson for the accusative case, singulars and plurals

[Latinum Institute]

Essential Latin: Lesson Two: The Accusative
Oral Exercises for learning the singular and plural endings of the cases in the Accusative singular and plurals.

1. Habesne musam? Vero, domine, musam habeo.
Num habes musam? Non, domine, musas habeo!

2. Habesne dominum? Ita est, domine, dominum habeo.
Num habes dominum? Non, domine, non; vero dominos habeo!

3. Habesne deos? Non, Domine, non habeo deos; vero Deum habeo.

4. Habesne regnum? Non regnum habeo, domine, regna habeo!
Nonne regna habes? Non, regnum habeo!

5. Num habes honorem? Minime, domine, honores habeo.
Honoresne habes? Vero, domine, honores habeo!

6. Habesne sermonem? Etiam, domine, sermonem habeo!
Num habes sermonem? Minime vero domine, sermonem non habeo.
Sermonesne habes? Ita enim vero, sermones habeo!

7. Habesne militem? Sane, domine, militem habeo!
Habesne milites? Immo, domine, militem habeo, non milites!

8. Habesne turrem? Sane quidem, domine, turrem habeo.
Num habes turrem? Minime domine, turres habeo.

9. Habesne lapidem? Ita est domine, vero, lapidem habeo!
Num habes lapidem? Non, domine, lapides habeo!

10. Num habes patres? Non, domine, patrem unum solum habeo!
Habesne patrem? Ita est, vero, patrem habeo!

11. Habesne carmen? Sane domine, carmen habeo!
Num habes carmen? Non vero domine, carmina habeo!

12. Habesne animal? Vero, domine, animal habeo!
Habesne animalia? Vero, domine, animalia habeo!
Num habes animalia? Non, domine, animal habeo!

13. Habesne iter? Ita est, domine, iter habeo!
Num habes iter? Non, domine, itinera habeo!
Num habes itinera? Non, vero,domine, iter habeo!

14. Habesne opus? Habeo opus!
Num habes opus? Non, vero, domine, opera habeo!

15. Habesne caput? Sane, domine, caput habeo!
Habesne capita? Minine vero domine, caput habeo!

16. Habesne poema? Vero, domine, poema habeo!
Num habes poema? Non vero domine, poemata habeo!

17. Habesne sedile? Ita enim vero, sedile habeo!
Num habes sedilia? Non, vero, domine, non; sedile habeo!

18. Habesne fructum? Vero, domine, fructum habeo!
Num habes fructum! Minime, domine, fructUS habeo!

19. Habesne cornU? Ita est domine, vero, cornU habeo!
Habesne cornua? Non, domine, cornU habeo!

20. Habesne domum? Ita est, vero, domum habeo!
Num habes domOS? DomOS non habeo, domine, habeo domum!

21. Habesne rem? Ita, domine, rem habeo!
Num habes rem? Minime domine, rES habeo.
Habesne res? Vero domine, rES habeo.

22. Habesne diem? Ita est domine, diem habeo!
Num habes diES? Non vero domine, diem habeo.

These are repeated with the class until they can get them right.

[Laura Gibbs]

Hi Evan, I was thinking about you and the quest for oral Latin when I posted something about nasal vowels and accusative singular -um over at one of my blogs today! :-)
Final -M and Nasalized Vowels in Latin

[Latinum Institute]

Hello Laura,
I just read through your post, and it is really quite lucid. Interestingly, most authors that discuss latin pronunciation talk about the nasalised final M - there is, I think, general agreement on this among all writers from Corsson onward. As you know, I have adopted this pronunciation on Latinum. Some speakers, to my mind, overdo it - for example, Robert Sonkowsy's final nasalisation sounds almost like a nasal fricative consonant, not a gentle gliding vowel. Traupman, if what you say is correct, goes the other way.
I agree with you, that poetry does not have 'special rules'. The poet uses language as he or she finds it, plays with it perhaps, juggles phrases in pleasant patternings, but proposing a pattern of pronunciation by populus unpronounced, properly pauses. It just does not make any linguistic sense to propose that a poetical system could exist that operates with different rules to those that pertain in normal speech. The hearers would not understand with clarity what was being said.